BeCoal

O WĘGLU

I JEGO WIELU TWARZACH

W 2017 r. produkcja węgla w Europie wyniosła 127 mln ton, co stanowi jedynie ułamek ( 3,7 % ) produkcji węgla w Chinach.

Aż 89 % wszystkich konwencjonalnych rezerw energii w Unii Europejskiej to węgiel kamienny i brunatny.

Bloki węglowe wybudowane w latach 60-70 są jednostkami o niskiej sprawności i stopniowo będą wycofywane. Sprawność nowych bloków węglowych od 2000 roku w Polsce wzrosła o 10%, a wzrost sprawności elektrowni o 1% prowadzi do 2-3% redukcji emisji CO2. Nowe bloki energetyczne są wyposażane w kompleksowe wysokosprawne systemy oczyszczania spalin (odazotowanie, odpylanie i odsiarczanie), które skutecznie ograniczają emisję tlenków azotu, pyłów i tlenków siarki. Od 1988 r. emisja gazów cieplarnianych z sektora energetyki spadła o ponad 33 %.

Energia produkowana w instalacjach wiatrowych i solarnych jest niestabilna, bo ściśle zależy od warunków atmosferycznych przez co pracuje małą liczbę godzin w ciągu roku. Elektrownie wiatrowe pracują przez około 25 % czasu w ciągu roku, a instalacje solarne przez 15 %. Dla porównania elektrownie oparte na węglu mogą pracować przez 55-60 % czasu w ciągu roku, a ich wyłączenia czy remonty są zaplanowane w przeciwieństwie do wyłączeń OZE.

Analizując wysokość dopłat do produkcji energii elektrycznej w Unii Europejskiej wynika, że wsparcie dla OZE wynosi średnio 110 EUR/MWh przy wsparciu dla paliw konwencjonalnych na poziomie 78,5 EUR/MWh

w 2017 r. import węgla przez wszystkie kraje Unii Europejskiej wyniósł 173 milionów ton, co odpowiada przeniesieniu poza granice Unii ok 58 kopalń, a tym samym 175 000 miejsc pracy bezpośrednio w kopalniach i kolejnych 525 000 miejsc pracy w sektorze okołogórniczym. Szacuje się, że import węgla spowodował wytransferowanie poza granice Unii Europejskiej blisko 13 mld Euro.

Od pierwszego szczytu klimatycznego w 1995 r. (COP1 w Berlinie) światowa emisja gazów cieplarnianych wzrosła z poziomu 21,9 mld ton do 33,4 mld ton w 2017 r.

W 2015 r. koszt importowanych paliw do Unii Europejskiej wyniósł ok 1,1 bln PLN. Jednocześnie zależność importowa od węgla, ropy i gazu wzrosła z poziomu 52 % w 1990 r. do 74 % w 2016 r.

Działania związane z dekarbonizacją gospodarek krajów Unii Europejskiej przyczyniają się do przeniesienia produkcji poza granice. W 2017 r. bilans handlowy Unii Europejskiej był ujemny i wyniósł 178,8 mld Euro, a od 2000 r. wartość skumulowana wyniosła minus 3 792 mld Euro.

Emisja gazów cieplarnianych w Europie od kilkudziesięciu lat spada osiągając w 2017 r. poziom 4,15 mld ton przy emisji na poziomie 4,7 mld ton w 1990 r. i 4,45 mld ton w 2000 r. Podejmowane w Europie, a w tym również i w Polsce działania przynoszą korzyści w zakresie zmniejszenia emisyjności gospodarki.

W 1990 r. zużycie węgla wynosiło ok 4,5 mld ton, a w 2017 r. zwiększyło się o ponad 67 % dochodząc do 7,55 mld ton. Wzrost zużycia jest szczególnie zauważalny w krajach rozwijających się w rejonie Azji południowo-wschodniej, Australii i Ameryce Południowej.

Emisja dwutlenku węgla w całej Unii Europejskiej to jedynie 9 % światowej emisji. Największymi emitorami są Chiny (30 % ) i USA (15 %), dlatego też to w tych krajach powinny być podejmowane działania zmierzające do ograniczenia emisji CO2.

Tylko 5 % całkowitej emisji dwutlenku węgla jest związana z działalnością człowieka, a pozostałe 95 % to źródła naturalne. Z tego jedynie 29 % emisji związanej jest z sektorem energetyki.

Szacuje się, że przy obecnym poziomie wydobycie rezerwy węgla kamiennego mogą wystarczyć na 200 - 300 lat, a rezerwy węgla brunatnego na prawie 50 lat. W przypadku ropy naftowej jest to 50 lat, a uranu dla elektrowni jądrowych około 100 lat.