Energiewende w Niemczech staje się kosztowne dla konsumentów energii

Hans Josell Fell, jeden z głównych twórców niemieckiego projektu Energiewende zauważa, że na skutek coraz wyższych kosztów efektywność projektu maleje, dlatego niezbędna jest jak najszybsza jego przebudowa.[1] Docelowo, projekt Energiewende zakładał, iż energia z odnawialnych źródeł będzie stanowiła 50% miksu energetycznego Niemiec. Niewątpliwie od 2000 roku, kiedy projekt wszedł w życie, do tej pory osiągnął ogromny sukces, gdyż udział OZE zwiększył się 4-krotnie - wówczas stanowił niewiele ponad 10 proc. potencjału kraju, dziś jest to już 40%, co – jak się okazuje - w przełożeniu na liczby bezwzględne pozwala na odnotowanie nawet 5-krotnego wzrostu mocy, tj. z poziomu 23,5 GWw 2002 roku OZE osiągnęły w 2019 122,5 GW. Jednak, jak podaje Clean Energy Wire, koszty transformacji energetycznej nie napawają optymizmem. Każdego roku niemiecka stolica na transformację ponosi wydatek rzędu 15 - 40 mld euro, a według obliczeń Siemensa, do 2030 roku łączny koszt wyniesie nawet 1,4 bln euro. [2] Co najgorsze, okazuje się, że rosnące koszty dopłat do systemu OZE pokrywane są przez niemieckich odbiorców energii, którzy obecnie około 20% kwoty rachunku za prąd przekazują właśnie na dopłaty do odnawialnych źródeł. Szacuje się, że dopłaty te mogą w tym roku łącznie wynieść nawet około 26,2 mld euro. Obecnie za jedną kWh niemiecki odbiorca musi zapłacić średnio 31,4 eurocenty, z czego aż 6,7 eurocentów to koszty przekazywane na transformację energetyczną. Problem dopłat do zielonej energii został dostrzeżony przez rząd, dlatego Kanclerz Angela Merkel postanowiła wesprzeć finansowo gospodarkę przekazując na ten cel 128 mld euro, z czego 11 mld euro trafi do budżetu na konto obniżenia kosztów zielonej energii. Tym sposobem każdy odbiorca zapłaci za kWh 2 eurocenty mniej. Plany niemieckiej Kanclerz spotkały się z krytyką Hansa Josella Fella, który uważa, że: „Podatnicy odciążą odbiorców energii (…) to absurdalny przypadek podparcia kosztownego systemu zamiast jego reformy”.[3]